تأثیر تمرینات مقاومتی بر شاخص‌های ریوی و ترکیب بدنی زنان چاق و دچار اضافه وزن مبتلا به دیابت نوع دو

هدف از این تحقیق، بررسی تأثیر تمرین مقاومتی بر عملکرد ریوی زنان چاق و دچار اضافه وزن مبتلا به دیابت نوع دو است. 24 بیمار مبتلا به دیابت نوع دو با دامنۀ سنی 55-40 سال، میانگین شاخص تودۀ بدنی (BMI) 26/3±16/30 کیلوگرم بر متر مربع و قند خون ناشتای بیشتر از 126 میلی­گرم در دسی­لیتر به‌طور هدفمند انتخاب شدند. پس از اندازه­گیری­های آنتروپومتریک و شاخص­های ریوی، آزمودنی­ها به‌طور تصادفی در دو گروه تجربی و کنترل قرار گرفتند. برنامۀ تمرینی به مدت 12 هفته، هفته­ای 3 روز و هر روز به مدت60 تا 75 دقیقه و با شدت 40 تا 80 درصد 1RM انجام گرفت. شاخص­های ریوی از طریق اسپیرومتری ارزیابی شدند. برای مقایسۀ تفاوت­ها در پایان تمرین بین دو گروه از آزمون تحلیل کوواریانس استفاده شد. در پایان تحقیق بین وزن بدن (001/0 P=)، BMI  (01/0 P=)،  WC(001/0 P=)، WHR (004/0 P=)، FVC (001/0 P=)، FEV1 (001/0 P=)، FEV1/FVC (04/0 P=) و گلوکز ناشتای خون (001/0 P=) گروه­ها تفاوت معنا­داری مشاهده شد. براساس نتایج این تحقیق، برنامۀ­ تمرین ورزشی که موجب کاهش قند خون در افراد دیابتی شود، مداخلۀ درمانی مؤثری برای بهبود عملکرد ریوی به‌شمار می‌رود.